Na een dagje "congé" trok ik weer richting Brussel. De reden van de aanhalingstekens is dat ik zelfs op die dag gewerkt heb voor Caviar. Maandagavond had Ivy (Caviar Film) me nog een jobje gegeven voor de nieuwste film van Pieter van Hees. Ik mocht op zoek gaan naar een getunede wagen (liefst BMW cilinder 6). We hadden hiervan namelijk het geluid nodig wanneer deze auto optrekt, remt, slipt enz...dus hadden we er uiteraard ook een ervaren stuntman bij nodig. You know the drill onderhand al: beginnen met persoonlijke contacten, daaropvolgend de bescheiden telefoontjes en eindigen doen we met geobesesseerde stalkingsverschijnselen naar al wie ook maar een teken van interesse toont. Ach ja, zolang we maar resultaat boeken voel ik me nooit schuldig. Blij kondig ik hier dan ook aan dat ik me tot dit punt nog steeds niet schuldig voel en dat ondertussen het desbetreffend geluid opgenomen is. Dank hierbij aan Jan Hooreman en de rijscholen De Zenne en Merelbeke!
Als gevolg van dit jobje krijg ik nu van Ivy de kans om nog meer taakjes voor de film-afdeling uit te voeren. Ik mag haar namelijk helpen bij de voorbereiding van een film van Dorothée Van den Berghe, die ik reeds in een vorige blog aan jullie voorstelde. De film zal "My Queen Karo" heten en zal semi-autobiografisch zijn. Ik mag hotels en vervoer regelen voor de cast, de hotelsheets opstellen en wie weet nog veel meer. Maandag zitten we samen voor deze dingen te bespreken.
Maar ik dwaal dus af van mijn taken op woensdag 21 mei. Onderdeel hiervan was dus wel degelijk de stalking van Jan Hooreman en Jan Deca (de geluidsman verantwoordelijk voor de opname van het geluid). Oh wat was ik gezegend met mijn Jannemannen. Verder heb ik veel gepoold met Babarber en contracten op de server geplaatst voor Marie (Caviar-Film).
's Avonds was het dan uiteindelijk tijd voor het reeds-aangekondigde interview met mijn twee SM-beoefenaars in Antwerpen. Locatie van interview was het festich-café in Antwerpen. Genieten van de stad bij het vallen van de avond; talloze mensen verenigd op gezellige terrasjes, genieten van ijsjes en duveltjes zette ik mijn toeristische sensoren op scherp en zorgde dan vooral het aflaten van deze vaardigheden voor een vertraging van een uur. Het interview verliep zeer goed, in een aangename en gemoedelijke sfeer. Deze twee mensen waren zeer open en begrijpend voor eventuele foute uitspraken van mijn kant. Tijdens het afleggen van het interview was de crew en cast van de film de SM-rechter reeds bezig met enkele shots. Af en toe zag ik dus ook een Veerle Dobbelaere in onderbroek passeren of een ingebonden slavin verschijnen. Na een rood wijntje, enige sigaretten en 1u30 opnamemateriaal vertrok ik richting metro Diamant. Daar aangekomen kwam ik al snel tot de constatatie dat ik mijn laatste trein gemist had. Enige paniek besloeg me maar dank zij mijn uitgebreide vriendenkring en diens uitgebreide studie-interesses kon ik gelukkig terecht op een vriendin haar kot in Antwerpen-Berchem. Gevolg: een korte nacht maar gezellige avond rijker.
Donderdag 22 mei 2008
Vandaag heb ik me vooral bezig gehouden met het zoeken naar hotels en appartementen in Brussel voor de cast van de film "My Queen Karo". Aangenaam jobje en wederom een goede oefening voor mijn Frans en Engels. Het was weer even geleden wat het begin dus moeizaam maakte. Ik heb diep mogen graven om de correctheid te benaderen maar heb uiteindelijk een hele lijst weten te bemachtigen. Snel nog wat inscanwerk en poolparty's en dan richting huis. 's Avond gezellig badmintonnen met wat vrienden, gewonnen natuurlijk . In badminton ben ik namelijk niet te overwinnen. En eindigen deden we met het kijken naar het zo overgehypte programma "Mijn restaurant" in café Den Draver in mijn kotstad Gent. Hierna vond ik dat ik vandaag niet genoeg werk had verricht en begon ik dan maar met het uittypen van mijn interview. En als kers op de taart sloeg ik er ook nog rap een SM-filmpje door. Wees gerust, ik ben niet van plan de niche SM-films te bekijken. Ik spits me dus voornamelijk toe op de films die benaderbaar zijn voor het grote publiek. Ik blijf mezelf verwonderen dat er zoveel films zijn die indirect en direct het onderwerp SM trachten te bespreken. Maakt me uiteraard blij. SM is namelijk geen perversiteit maar eerder een levenswijze. Een wijsheid die nog veel mensen moeten inzien. Hopelijk kan ik met behulp van mijn eindwerk hier verandering in brengen.
Ook even nog vermelden dat ik 's avonds te horen kreeg dat ik zaterdag mee mocht naar Bobbejaanland voor de opname van twee spotjes. Alhoewel ik gepland had een inhaalmanoeuvre voor mijn eindwerk uit te voeren en naar de begrafenis van mijn beste vriendin haar grootvader te gaan, vond ik wel dat ik mijn stageplaats op de eerste plaats moest zetten. Zo gezegd, zo gedaan! Ik hou jullie op de hoogte van mijn dagje Bobbejaanland.
Vrijdag 23 april 2008
Vandaag moest ik dus mijn dagje congé goedmaken door aanwezig te zijn op mijn stageplaats. Helaas had ik mij 's morgens serieus overslapen, hoogstwaarschijnlijk als gevolg van mijn adrenalinestoot de avond ervoor. Ik dacht dan maar een mailtje te verzenden naar mijn stagebegeleidster Yolanda om haar dit te melden en om voor te stellen van op mijn kot te werken voor Caviar. Veel van mijn werk omvat toch het mailen en opbellen van personen. Een pijnpunt voor mijn internetlimiet en GSM-rekening maar daar moet ik dan maar aan denken voor ik tot 2u 's nachts opblijf. Ondertussen had ik ook mijn reistraject uitgestippeld voor de volgende dag: één tram, twee treinen en één bus zouden me richting Bobbejaanland in Kasterlee moeten brengen. En oh ja, het opstaan om kwart na 5 niet vergeten vermelden zal deze klus zeker en vast bemoeilijken.
Zaterdag 23 mei 2008
Verbaasd van het feit dat ik er uitgeraakte om kwart na 5 kon de dag niet meer stuk. Een tram, twee treinen en één bus later bevond ik mij dan ook op de parking van Bobbejaanland. Ondertussen reeds een heel leven beleefd: dronkemannen al slapend op de treinbanken, dronken jongeren met de Jupiler nog in de hand...I've been there.
Hoe kan ik in godsnaam een waarheidsgetrouwe synthese neerschrijven van een draaidag van 16u...wetende dat syntheseren totaal geen persoonlijke sterkte is. Laat ik maar beginnen met het omschrijven van mijn hoofdactiviteit. In kwam toe en Peter, de production-assistent, vertelde me dat ik de figurantendoorstroming mocht verzorgen. Er werden dus vandaag twee filmpjes gemaakt: één voor de reclame van Bobbejaanland zelf (Zomerse Zondagen) en één voor de reclame van een nieuwe attractie (The Banana Battle) waar heel veel water aan te pas kwam. In de voormiddag, en dit tot 14u waren we vergezeld van een groep van 15 figuranten. Deze moesten op verschillende momenten klaargestoomd (geschminkt en gestyled) worden en naar de set gebracht worden. Hiervoor hadden we gelukkig walkie-talkies en wagentjes (vergelijkbaar met wagentjes op golfterreinen) om deze job te vergemakkelijken. Ik was dus gecentraliseerd in de caterruimte waar de figurantenpost en de kleedpost geplant was. In tegenstelling tot de twee vorige opname van spotjes had ik vandaag echt wel mijn handen vol. Tel maar eens een crew van 15 man en een figurantengroep van 30 personen samen en hierbij ook hun knorrende magen en dan weet je wel wat ik bedoel. Toch vond ik het een zeer aangename draaidag. De beste tot nu toe. En dit maakte de 16 draaiuren een heel stuk meer verteerbaar. Voor de opname van het spotje voor de nieuwe attractie vreesden we nog even onderkoeling bij sommige van onze figuranten (één ervan, een ambulancier in het echte leven, was reeds opgestapt bij misbegrip van zijn ervaringswijsheid-wat neerkomt op het feit dat wij doorgingen tot we het perfecte shot hadden en de figuranten dus natter en natter werden, kouder en kouder aanvoelden, blauwer en blauwer aansloegen en meer en meer begonen te klagen en dan nog de merde dat de soep op was, darn). De spot was dan toch uiteindelijk, zelfs met vervroeging, ingeblikt en de flessen wijn en de jupilerkes konden gekraakt worden. Enorm charmerend vond ik de laatste oproep die ik doorheen mijn walkie-talkie te horen kreeg: "We zien u graag Lien". Daarvoor geef je toch uiteindelijk een vrije zaterdag op (maar hopelijk geen deadline voor een eindwerk..hm angst bekruipt me).
Vandaag zijn we zondag en heb ik van een heel weekend nog geen één van mijn vrienden gezien en mijn thuisfront nog niet bereikt. Ik zal dus een oplossing mogen zoeken voor mijn tekort aan handdoeken en washandjes, eten, enz..maar prehistorische taferelen schrikken mij gelukkig niet af en geuren kunnen nog steeds niet via internet doorgestuurd worden, yesyes!
Tot blogs!
Lien
-X-
