dinsdag 17 juni 2008

My Queen Karo

Jemineetje...wat ben ik lang weggeweest. Redenen genoeg aan de andere kant: eindwerk, website, stageverslag...de deadlines waren al een tijdje in onze nek aan het blazen maar zijn dan toch eindelijk doorgebroken.
Stageverslag en website zijn netjes op tijd ingediend maar bij mijn eindwerk was dit wel een ander scenario.
Ik had metzelf nog een weekend gegund waarna het wel definitief af moest zijn. Nog een dagje "congé" geregeld op de stageplaats en maandag rond de middag was het af. Nog juist overzetten op USB en ik kon richting Femcy's kamer stappen, waar dreamweaver te vinden is, om alles op mijn website te plaatsen...goh wat was ik blij TOT het noodlot toesloeg: crash en mijn computer gaf geen leven meer (of was althans in een zwarte bui).En natuurlijk je kan het al gaan raden: het stond nog niet op mijn USB-stick. Even kleine paniek: een paar mensen op kot opgetrommeld maar zonder uitkomst. Ik realiseerde me toen al gauw dat ik niet ging kunnen indienen die dag voor 16u. Na een potje gehuild te hebben, helemaal niet mijn gewoonte, raapte ik mijn moed weer bij elkaar. Ik dacht een hersteller op te bellen om mijn harde schijf te kunnen redden. Daarvoor ging ik aankloppen bij de buren om een Gouden Gids te raadplegen. Gelukkig had ik er bij vermeld dat mijn computer gecrasht was en bezaten de buren allen de gave van pc-hersteller. Linkeroverbuur probeerde dit een uurtje maar geraakte niet op de harde schijf. Ik moet nu wel toegeven dat dit deels mijn schuld is: ik had een code ingesteld op mijn pc zodat je eerst moet inloggen (met die code dus) om aan mijn documenten te geraken.

Tweede poging: rechteroverbuur, die programmeur is van beroep, had over de telefoon beloofd om 's avonds eens binnen te springen. Zo gezegd, zo gedaan: ik mee richting Casa Bura. Met behulp van wat collega's van hem geraakten we tegen 19u30 aan mijn eindproject: nog wat gegier rond het onderwerp, kort uitleggen wat de link met mijn opleiding en dit onderwerp is en ik kon mijn buurman terug laten genieten van zijn geliefde EK-wedstrijden (waarvan hij al één gemist had door mij). Zover waren we al...
Tegen 20u moest ik nog even snel (alhoewel ik dan toch maar om half elf terug op kot was) naar de vergadering voor de afscheidsbarbeque die ik samen met een paar medelaatstejaars organiseer. Terug naar kot, rap wat gewonnen/verloren/oud brood gegeten met Femcy en richting pc voor alles op website te plaatsen. Uiteindelijk nog tot 4u 's nachts beziggezeten en dan doodmoe de volgende dag opgestaan om alles te gaan printen en inbinden. MAaaar het was binnen tegen 12u, pfjoeeew. Toen was het weer tijd voor stage: terug naar Caviar.

Ja Caviar..hoe zit het daar mee? Wel niet slecht. Momenteel zit ik reeds een drietal weken op de film-afdeling. Dit is wel leuk aangezien ik zo de kans heb gehad om de werking op alle drie de afdelingen te kunnen ondervinden. En allen zijn uniek. Welke ik de leukste vind? Dat is dan weer afhankelijk van met welk been ik uit bed ben gestapt: als ik uitgerust ben ik de filmafdeling de place to be: rustige activiteiten, geen drukkende deadlines, enz...Ben ik ietwat moe dan zit ik wel graag op Lab: die drukte daar houdt me wakker.
Voor de moment zitten onze labmedewerkers op het reclamefestival in Cannes: ze hebben reeds één gouden Leeuw gewonnen in de categorie "direct" las ik vanmorgen in de krant. Deze leeuw hebben ze gewonnen met de reclamespot voor Music For Life waar een zwart jongetje af en toe de programma's op de vlaamse zender één kwam binnenstormen om een glas water te drinken.
Maar dus de filmafdeling...meer bepaald de productie van een nieuwe langspeelfilm, deels Vlaams en deel Nederlands van Dorothée Van den Berghe. De film speelt zich af in de jaren '70 en vertelt het verhaal van een Vlaams gezin dat emigreert naar Amsterdam om een kraakpand te gaan bezetten. De vrijzinnige vader Raven slaagt erin zijn dochter Karo te bekeren tot een vrijgevochten persoonlijkheid. De moeder Dalia daarentegen beseft dat de maatschappij hun ertoe dwingt deze ingesteldheid te wijzigen.
Mijn rol hierin beperkt zich tot postproductie: callsheets opstellen, hotelsheets opstellen, accommodatie voorzien voor de Nederlandse cast, productieboekje samenstellen, enz...
De enige dag al wat drukker dan de andere.

Voor de moment bevind ik mij nog steeds op mijn stageplaats, alhoewel de stage eigenlijk eindige op 12 juni. Ivy, mijn begeleidster, had me gevraagd of ik nog even wou "blijven hangen" op de afdeling en aangezien ik het toch wel kan combineren met de laatste loodjes van mijn opleiding heb ik maar ja gezegd. Nu donderdag en vrijdag moet ik mijn website en eindwerk gaan verdedigen. Angst is permanent aanwezig en de onzekerheid knaagt aan mij maar terugkeren in de tijd kan niet meer. Ik leg me dus neer bij mijn lot dat nu reeds deels geschreven is.

Vandaag zit ik samen met Ivy op het appartement van de producer Dorothée Van den Berghe. Zij moest vandaag samen met haar man de geluidsman Jan op recce naar Amsterdam. Hun zoontje Yaro had opvang nodig. Ook dit behoort blijkbaar tot de taken van postproductie. De afwisseling is wel aangenaam en het uitzicht, vanop een appartement op de vierde verdieping op het Zaterdagplein in Brussel, is aangenaam doch soms een doorn in het oog: zonnende jongeren, koppels genieten van hun maaltijd op het terrasje rechtover het appartement. Een stagiaire ziet af.

Onze collega Maarten is hier net toegekomen met de lunch wat voor mij het teken is om dit bericht af te ronden.

Tot blogs

Lien
-X-