Naast champagne drinken heb ik mij natuurlijk ook nuttig gemaakt. Bij Caviar TV zijn ze bezig met de opnames van een nieuwe reeks (die in 2009 zal gelanceerd worden). Aangezien deze reeks nogal wat Duitse fragmenten bevat, mocht ik mijn Duits oprakelen en deze stukken zo goed mogelijk vertalen. Het begin verliep stroef maar na een tijdje war ich ganz verdeutscht. Donderdag hebben we ook nog even samengezeten met de mensen van Caviar TV om te checken hoe de research voor het nieuwe seniorenprogramma verloopt. Echt interessante projecten hebben we nog niet weten te vinden, maar we weten dat ze bestaan en gaan dus verder met onze zoektocht.
Babarber en ik hebben dan uiteindelijk ook de sprong in het pooltoernooi gewaagd. Ik ben als winnaar uit de bus gekomen maar we hebben nog twee rondes te gaan, dus ik hou me nog even op mijn hoede met uitspraken als deze. Ik laat jullie zeker en vast de uitslag weten.
Morgen start onze 3e week reeds en zoals elke week is het spannend uitkijken naar nieuwe ervaringen en uitdagingen. Fingers crossed en ik hoor jullie morgen!
Tot blogs
Lien
-X-
-X-
2 opmerkingen:
Beste Lien,
Ik heb net eens je hele blog gelezen, cynisch maar leuk geschreven en op veel vlakken herkenbaar.
Caviar is inderdaad geen doorsnee bedrijf en de sfeer is er ongetwijfeld losser dan bij veel andere bedrijven.
Maar als verstandige stagiaire heb je natuurlijk wel gemerkt dat als jij om 17hr in je Tour & Taxi limo stapte de meeste anderen er nog zaten ?
Je hebt natuurlijk ook gemerkt dat (een aantal) mensen lange dagen maken ? Wat je niet kon merken is dat veel mensen 's avonds thuis nog zitten te werken.
Gratis broodjes, koffie en een pooltafel komen namelijk echt niet zomaar...
Ooit op de creatie-afdeling van een reclame buro rondgelopen ? De dag begint met het lezen van de gazet, een kop koffie en de bijhorende klets. Zowat elke dag lunch buitenshuis. En spelen voor de wisselbeker kickeren.
Ook daar : niks voor niks Lien, er wordt kéihard gewerkt tussen het kickeren en koffiedrinken door.
Wat de inhoud van je stage betreft : als je naar De Post moet of een castingdatabank moet maken en dat niet ziet zitten (samengevat : als de inhoud niet strookt met je verwachtingen) dan praat je erover met je stagemonitor of de baas van de boîte en zoek je een oplossing. En als niks helpt om het interessanter te maken, pas dàn geef je op Lien.
Ook 'niet meteen opgeven' is onderdeel van een leerproces.
Ik vraag me af (en ik zeg dit objectief want ik ken jou helemaal niet) of je eigenlijk op voorhand doorgesproken hebt wàt je taken precies gingen zijn ? Want als PR de richting is die je uitwil dan is een productieboîte niet meteen de meest evidente keuze... ik zou dan eerder naar een reclame buro gestapt zijn. Maar soit, dat zijn mijn zaken niet.
En o ja Lien, Ivy is ook recht van school bij Caviar terechtgekomen en ik ben zeker dat ook zij de eerste dag te horen kreeg 'ja, de school moet je achter je laten he'. Je zal die zin nog veel horen vrees ik...
Beste anoniem,
Al dacht ik het relativeringsvermogen in mezelf in een hoog vaandel te dragen, moet ik nu toch beseffen dat aan alles grenzen vasthangen. Ik heb ondertussen uw reactie ettelijke malen gelezen, en elke keer ander geïnterpreteerd. Een ding blijft alvast gemeenschappelijk: u schrijft uzelf de denotatie "objectief" toe maar helaas merk ik her en der enige subjectiviteit (om niet te hoeven zeggen: insinuaties).
Je zegt mijn blog helemaal te doorlezen hebben, maar kan helaas niet tot een positief résumé komen, jammer! Reden: als ik wil opstappen, als ik niet wil doorzetten, als ik niet besef dat ik pas na uitputting van mijn volledige doorzettingsvermogen de knoop zal moeten doorhakken, kortom; als ik Caviar niet als stagebedrijf wil, is de weg naar elders zo vrij als maar kan zijn (dit heeft ex-stagiare n°3 bewezen).
Hierbij wil ik ook nog de opmerking maken dat een blog een persoonlijk communicatiemiddel naar de wereld toe is. En ik zeg de wereld aangezien mijn blog volledig openbaar publiekelijk is en ik deze even goed zou kunnen beschermen. Ik weet dus maar al te goed dat iedereen, binnen en buiten Caviar, mijn ervaringen bij Caviar kan meebeleven (wat ook de bedoeling is van mijn blog). Daarnaast wil ik ook een eerlijke schets van mijn stage geven en blijkbaar komt die schets niet bij iedereen even positief over.
Het lijkt nu alsof ik volledig gekant ben ten opzichte van de organisatiecultuur van Caviar, maar niets is minder waar. Kan je het me kwalijk nemen dat ik een integratieperiode nodig had...dat ik tijd had om alles te plaatsen, de nieuwigheid te aanvaarden...neen.
De taken die ik bij Caviar krijg waren bij de aanvang teleurstellend, ik heb dit niet onder stoelen of banken gestoken, maar ik ben nu ook niet zo laf om na week 3 het tegendeel te beweren. Het integratiepunt voorbij, voel ik me op mijn plaats bij Caviar en geloof ik in de toekomst en in de rol die ik kan vervullen in de toekomst van Caviar. De castingdatabank, de post, de slaatjes voor de directie...als je zelf eerlijk bent moet je toegeven dat iemand met een bachelordiploma én onder leerbegeleiding wel wat meer verwacht en verdient. Maar ik ben ncuhter genoeg om te beseffen dat dit niet het scenario zal zijn voor de komende 2 maand.
En ten slotte moet me van het hart dat Tour & Taxis me nog nooit om 17u in hun prachtige shuttles hebben vervoerd. In voorgaand overleg was afgesproken dat een werkdag bij Caviar voor stagiares begint om 9u en eindigt om 17u30 à 18u en zal u mij niet betrappen op verstek voor het laatstgenoemde.
Laat mij toe ook mijn persoonlijke transparantie te bestoefen en uw -jammerlijke- anonimiteit af te keuren. Als u dan toch zo nodig, via deze weg-mijn persoonlijke transparante blog-, in dialoog wil treden met mij, maak uzelf dan eerst en vooral bekend en draai niet rond de pot.
Groetjes,
Niet-zo-anonieme-cynische-maar-optimistische-doorzetter
LIEN
PS: Mijn excuses voor deze lange reacie maar beknopte verwoordingen zijn nooit mijn sterkste kant geweest
Een reactie posten